یکی از چیزهایی که حالم را در دنیای مجازی بد میکند، برخی از مردانی هستند که ادای مدافعین حقوق زنان را در میآورند. اینها بیشتر در دنیای مجازی به حقوق زنان احترام میگذارند؛ چون نه تنها هزینهای ندارد؛ که گاهی نفع هم برایشان دارد! گر مشت نمونه خروار را معیار بگیریم، باید به تناسب مردانی که اینجا گریبان برای حقوق زنان پاره میکنند، در دنیای واقعی هم عدد متناسبی از اینها را بتوانیم ببینیم. نه؟! نصف این نسبت! نه؟! یک چهارم این نسبت! اما واقعا نمیتوانیم ببینیم. مثل این آدمهایی که در وصف فاحشهها قلم فرساییها کردند؛ که فاحشه بودن به فلان چیز نیست و به بهمان چیز است. اتفاقا من هم با آنها موافقم. البته اینکه فاحشه بودن به چه چیزیست بحث من نیست. اینکه کسی چه میکند به خودش مربوط است. کسی را نمیشود برای این کار مورد توهین و تضییع حقوق قرار داد؛ اما سوالم این است که اگر به اعتقاد این افراد، فاحشه بودن به روح آلوده و پلید است و نه تن؛ چند درصد از این آقایان قبول میکنند که با یکی از همین به قول خودشان انسانهای مورد ظلم واقع شده به دلیل نگرش غلط جامعه، پیمان ازدواج؛ و حتی پیمان یک دوست